Τεχνικές κατασκευής προφορικά τις ταινίες

Η κατασκευή προφορικά να διαλύσει τις ταινίες γίνεται με τις διάφορες μεθόδους όπως η διαλυτική ρίψη, η εξώθηση καυτός-λειωμένων μετάλλων, η ημισταθερή ρίψη, η εξώθηση στερεός-διασποράς, και το κύλισμα. Οι συντάκτες συζητούν αυτές τις μεθόδους και τις διάφορες παραμέτρους στις οποίες οι διαλύοντας ταινίες αξιολογούνται.

2 Ιανουαρίου 2011

Από τους φαρμακευτικούς συντάκτες τεχνολογίας

Φαρμακευτική τεχνολογία

Τόμος 35, ζήτημα 1

Οι προφορικές λεπτές ταινίες ή διαλύοντας οι προφορικά ταινίες (ODFs) παρέχουν τη γρήγορη απελευθέρωση ενός ενεργού φαρμακευτικού συστατικού (API) όταν τοποθετείται στη γλώσσα. Το ODFs παρέχει μια εναλλακτική λύση αποσυνθέτοντας στις προφορικά ταμπλέτες. Αυτές οι μορφές δόσης τοποθετούνται στη γλώσσα ενός ασθενή ή οποιοδήποτε προφορικό βλεννογόνο ιστό. Όταν υγρή από το σάλιο, η ταινία ενυδατώνει γρήγορα και εμμένει επάνω στην περιοχή της εφαρμογής. Αποσυνθέτει γρήγορα και διαλύει για να απελευθερώσει την ιατρική για τη βλεννογόνο απορρόφηση ή, με τις τροποποιήσεις, επιτρέπει την προφορική γαστροεντερική απορρόφηση με τις quick-dissolving ιδιότητες. Αυτές οι ταινίες αρχικά προωθήθηκαν όπως στόμα-freshening προϊόντα που περιέχουν τα συστατικά όπως η μέντα και το thymol. Αυτές οι ταινίες είναι διαθέσιμες ως αναπνοή-τα προϊόντα από τη Johnson & Johnson (Νιού Μπρούνγουικ, NJ) και Wrigley (Σικάγο) στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη και μπότα (Νόττιγχαμ) στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Zengen (Γούντλαντ Χιλς, ασβέστιο) παράγει μια chloraseptic λουρίδα ανακούφισης στις ΗΠΑ για να παραδώσει το benzocaine, ένα τοπικό αναισθητικό για να μεταχειριστεί τους επώδυνους λαιμούς.

Αυτό το ODFs περιέχει τα film-forming πολυμερή σώματα όπως η κυτταρίνη hydroxypropylmethyl (HPMC), η hydroxypropyl κυτταρίνη (HPC), pullulan, η καρβοξυμεθυλική κυτταρίνη (CMC), η πηκτίνη, το άμυλο, το πολυβινυλικό οξικό άλας (PVA), και το άλας αλγινικού οξέος νατρίου. Τα πρόσθετα συστατικά που ενσωματώνονται περιλαμβάνουν plasticizers, τους πράκτορες γλύκανσης και αρωματικών ουσιών, τους χρωματίζοντας πράκτορες, τους σάλιο-υποκινώντας πράκτορες, και τους πυκνώνοντας πράκτορες. Οι κατάλληλες χρήσεις για γρήγορα να διαλύσουν τις ταινίες είναι διαδερμική παράδοση νικοτίνη-αντικατάστασης, και ως antiulcer και φάρμακα αντισταμινικών. Τα φάρμακα αντιψυχωτικών φαρμάκων και ύπνος-αναταραχής είναι επίσης πιθανοί υποψήφιοι για τα προϊόντα συνταγών (1-4). Τα πλεονεκτήματα ODFs περιλαμβάνουν τη βελτιωμένη φορητότητα, την ευκολία της διοίκησης, την ακριβή χορήγηση της δόσης, την οικονομική αποτελεσματικότητα, και τη βελτιωμένη υπομονετική συμμόρφωση.

Κατασκευή ODFs

Η μια ή ένας συνδυασμός της ακόλουθης διαδικασίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή ODFs: διαλυτική ρίψη, ημισταθερή ρίψη, εξώθηση καυτός-λειωμένων μετάλλων (HME), εξώθηση στερεός-διασποράς, και κύλισμα (1, 4). Οι ο συνηθέστερα χρησιμοποιημένες μέθοδοι κατασκευής ταινιών είναι διαλυτικά ρίψη και HME.

Μέθοδος διαλυτικός-ρίψης. Το ODF διατυπώνεται κατά προτίμηση χρησιμοποιώντας τη μέθοδο διαλυτικός-ρίψης, με το οποίο τα υδροδιαλυτά συστατικά διαλύονται για να διαμορφώσουν μια σαφή, ιξώδη λύση. Το API και άλλοι πράκτορες διαλύονται στα μικρότερα ποσά στη λύση, και συνδυάζονται με το μαζικό φάρμακο. Αυτό το μίγμα προστίθεται στην υδάτινη, ιξώδη λύση. Ο παγιδευμένος αέρας αφαιρείται από το κενό. Η εξαέρωση είναι απαραίτητη για να λάβει την ομοιόμορφα ιδιοκτησία και το πάχος ταινιών. Η προκύπτουσα λύση πετιέται ως ταινία, που επιτρέπονται για να ξεράνουν, και περικοπή στα κομμάτια στο επιθυμητό μέγεθος. Οι ιδιότητες του API διαδραματίζουν έναν κρίσιμο ρόλο στην επιλογή ενός κατάλληλου διαλύτη. Οι φυσικοχημικές ιδιότητες του API πρέπει να εξεταστούν. Αυτές οι ιδιότητες περιλαμβάνουν τη συμβατότητα του API με άλλα film-forming έκδοχα, τη συμβατότητα με τους διαλύτες, την πολύμορφη φύση του API που επιλέγεται, και την ευαισθησία θερμοκρασίας. Η κατασκευή και η συσκευασία ODFs απαιτούν την ειδική προφύλαξη για να ληφθούν για να ελέγξουν την επίδραση της υγρασίας. Το σχήμα 1 δείχνει τους κρίσιμους παράγοντες που περιλαμβάνονται στην κατασκευή ODF χρησιμοποιώντας τη μέθοδο διαλυτικός-ρίψης. Η σταθερότητα της ταινίας και οι μηχανικές ιδιότητές της επηρεάζονται σημαντικά από την παρουσία υγρασίας. Ένας άλλος παράγοντας που απαιτεί τον αυστηρό έλεγχο είναι θερμοκρασία. Οι ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας απαιτούνται για τη διατήρηση του ιξώδους της ευαισθησίας λύσης και θερμοκρασίας του API (4).

Οι συγκεκριμένοι τύποι εξοπλισμών όπως οι κύλινδροι απαιτούνται για την έκχυση της λύσης σε μια αδρανή βάση. Η εκκαθάριση μεταξύ του κυλίνδρου και του υποστρώματος καθορίζει το απαραίτητο πάχος της ταινίας. Το τελικό βήμα, που ξεραίνει την ταινία, αφαιρεί το διαλύτη και βοηθά να λάβει το ολοκληρωμένο προϊόν. Συνήθως, το γυαλί, το πλαστικό, ή τα τεφλόν πιάτα χρησιμοποιούνται ως αδρανής βάση για τη ρίψη ταινιών. Όταν η τεχνολογία κατασκευής μεταφέρεται από την εργαστηριακή κλίμακα στην κλίμακα παραγωγής, διάφορα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να περιλάβουν τη ρίψη της ταινίας, που λαμβάνει το ομοιόμορφο πάχος της ταινίας, και κατάλληλος που ξεραίνει του δείγματος. Η επιλογή του κατάλληλου τύπου στεγνωτήρα απαιτείται στο τελικό βήμα της ξήρανσης.

Μόλις οι ταινίες είναι ξηρές, η κοπή, που γδύνει, και που συσκευάζει γίνεται. Το κατάλληλες μέγεθος και οι μορφές των ταινιών μπορούν να κοπούν. Τα συνήθως διαθέσιμα μεγέθη των ταινιών είναι 3 X 2 τ.εκ. και 2 X 2 τ.εκ. Η επιλογή του συσκευάζοντας εμπορευματοκιβωτίου είναι μια εξίσου σημαντική παράμετρος για το ODF. Το συσκευάζοντας εμπορευματοκιβώτιο πρέπει να παρέχει την ικανοποιητική μηχανική δύναμη για να προστατεύσει την ταινία κατά τη διάρκεια της ναυτιλίας και από τους εξωτερικούς παράγοντες όπως η θερμοκρασία και η υγρασία. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της ταινίας, τα single-unit εμπορευματοκιβώτια και οι πολλαπλών ενοτήτων διανομείς μπορούν να επιλεχτούν. Οι συσκευασμένες ταινίες επιθεωρούνται πρίν συσκευάζονται σε ένα εμπορευματοκιβώτιο δευτεροβάθμιας συσκευασίας (4).

Εξώθηση καυτός-λειωμένων μετάλλων. HME χρησιμοποιείται συνήθως για να προετοιμάσει τους κόκκους, τις ταμπλέτες στηρίζω-απελευθέρωσης, και τα διαδερμικά και transmucosal συστήματα φάρμακο-παράδοσης (5). Η διαδικασία HME πρόσφατα έχει κερδίσει τη δημοτικότητα στη βιομηχανία φαρμάκων. Με βάση τη γνώση από τη βιομηχανία πλαστικών, τα formulators μπορούν να εξωθήσουν τους συνδυασμούς φαρμάκων, πολυμερών σωμάτων, και plasticizers στις διάφορες τελικές μορφές για να επιτύχουν τα επιθυμητά σχεδιαγράμματα φάρμακο-απελευθέρωσης (5). Η επεξεργασία των ταινιών από αυτήν την τεχνική περιλαμβάνει τη διαμόρφωση ενός πολυμερούς σώματος σε μια ταινία μέσω της διαδικασίας θέρμανσης παρά μέσω της παραδοσιακής μεθόδου διαλυτικός-ρίψης (4).

Τα πλεονεκτήματα HME για το σχηματισμό ταινιών περιλαμβάνουν τα εξής:

·Καμία ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ο διαλύτης ή το νερό

·Λιγότερα βήματα επεξεργασίας

·Οι ιδιότητες συμπιεστότητας του API μπορούν να μην είναι σημαντικοί

·Καλός μηχανισμός διασποράς για τα κακώς διαλυτά φάρμακα

·Πιό ομοιόμορφη διασπορά των λεπτών μορίων λόγω της έντονων μίξης και της αναταραχής

·Λιγότερη ενέργεια έναντι των μεθόδων υψηλός-κουράς

·Ελάχιστα απόβλητα προϊόντων

·Δυνατότητα κλίμακα-επάνω

·Καλός έλεγχος των λειτουργουσών παραμέτρων.

Στη διαδικασία HME, το API και άλλα έκδοχα αναμιγνύονται σε ένα ξηρό κράτος, η διαδικασία θέρμανσης αρχίζει, και η λειωμένη μάζα εξωθείται από τον εξωθητή καυτός-λειωμένων μετάλλων. Το πλεονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι η πλήρης αποβολή του διαλύτη. Οι ταινίες επιτρέπονται για να δροσίσουν και κόβονται στο επιθυμητό μέγεθος. Ο υψηλής θερμοκρασίας που χρησιμοποιείται στη διαδικασία το καθιστά κατάλληλο για τα thermostable φάρμακα. Τα φάρμακα που είναι ευαίσθητα στη θερμοκρασία δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτήν την διαδικασία.

Ο πίνακας Ι συγκρίνει την διαλυτικός-ρίψη και HME για την κατασκευή ODFs. Η διαλυτική ρίψη είναι μια ένυδρη διαδικασία κατάλληλη για τα thermolabile και thermostable φάρμακα σε σύγκριση με HME, το οποίο είναι άνυδρο και απαιτεί τα thermostable φάρμακα. Repka και λοιποί μελέτησε την επιρροή του chlorpheniramine maleate (CPM) στις επίκαιρες HPC ταινίες από HME (5). CPM έχει αναφερθεί στη λειτουργία ως αποτελεσματικό plasticizer, με αυτόν τον τρόπο αυξανόμενη επιμήκυνση τοις εκατό και μειωμένος εκτατή δύναμη κατά τρόπο εξαρτημένο από τη συγκέντρωση. CPM ενεργεί επίσης ως ενίσχυση επεξεργασίας στην εξώθηση των ταινιών καυτός-λειωμένων μετάλλων με την άδεια της επεξεργασίας ταινιών στις χαμηλότερες θερμοκρασίες (6).

Μια αξιολόγηση HME και των σε ζώντα οργανισμό bioadhesive ιδιοτήτων HPC των ταινιών που περιέχουν επτά πολυμερείς πρόσθετες ουσίες στην επιδερμίδα των ανθρώπινων θεμάτων εκτελέσθηκε (7). HPC οι ταινίες που περιέχουν τις πρόσθετες ουσίες με και χωρίς plasticizers προετοιμάστηκαν από HME. Η ενσωμάτωση ενός carbomer (Carbopol 971P NF, Lubrizol, Κλίβελαντ, OH) και polycarbophil HPC στις ταινίες αύξησε bioadhesion σημαντικά. Πολλές μελέτες πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας HME για την προετοιμασία των στερεών διασπορών. Αναφέρθηκε ότι η εξώθηση λειωμένων μετάλλων των αναμίξιμων συστατικών οδήγησε στον άμορφο σχηματισμό στερεός-λύσης, ενώ η εξώθηση ενός immiscible συστατικού οδήγησε στο άμορφο φάρμακο που διασκορπίστηκε σε ένα κρυστάλλινο έκδοχο (8). Η διαδικασία είναι χρήσιμη στην προετοιμασία των στερεών διασπορών σε ένα ενιαίο βήμα. Ένας εξωθητής αποτελείται από δύο ξεχωριστά μέρη. Το πρώτο μέρος αποτελείται από ένα σύστημα μεταφορέων που μετέφερε το υλικό και μεταδίδει έναν βαθμό διανεμητικής μίξης. Ένα δεύτερο μέρος, ένα σύστημα χρωστικών ουσιών, διαμορφώνει τα υλικά στην απαραίτητη μορφή. Το μίγμα φάρμακο-μεταφορέων τη χοάνη και μεταβιβάζεται, αναμιγνύεται, και λειώνει από ο εξωθητής συμπληρώνεται. Ο κύβος διαμορφώνει το λειωμένο μέταλλο στην απαραίτητη μορφή όπως οι κόκκοι, οι σβόλοι, οι ταινίες, ή η σκόνη, οι οποίοι μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία περαιτέρω στις συμβατικές ταμπλέτες ή τις κάψες. Το οξυγόνο και η υγρασία πρέπει να αποβληθούν πλήρως για τις ουσίες ευαίσθητες στην οξείδωση και την υδρόλυση (9).

Ημισταθερή ρίψη. Στη μέθοδο ημισταθερός-ρίψης, μια λύση του υδροδιαλυτού, film-forming πολυμερούς σώματος προετοιμάζεται. Η προκύπτουσα λύση προστίθεται σε μια λύση του αδιάλυτου στο οξύ πολυμερούς σώματος (π.χ., φθαλικός εστέρας οξικού άλατος κυτταρίνης και butyrate οξικού άλατος κυτταρίνης), το οποίο προετοιμάζεται προηγουμένως στο υδροξείδιο αμμωνίου ή νατρίου. Το κατάλληλο ποσό plasticizer προστίθεται για να λάβει μια Μασαχουσέτη πηκτωμάτων. Η έτοιμη μάζα πηκτωμάτων πετιέται στις ταινίες ή τις κορδέλλες χρησιμοποιώντας μια ελεγχόμενη πηγή θερμότητας. Το πάχος της ταινίας ελέγχεται μεταξύ 0.015-0.05 μέσα. (9).

Εξώθηση στερεός-διασποράς. Η στερεά διασπορά όρου αναφέρεται στη διασπορά ενός ή περισσότερου APIs σε έναν αδρανή μεταφορέα σε ένα στερεάς κατάστασης παρουσία των άμορφων υδρόφιλων πολυμερών σωμάτων χρησιμοποιώντας τις μεθόδους όπως HME. Στην εξώθηση στερεός-διασποράς, τα immiscible συστατικά εξωθούνται με το φάρμακο, και οι στερεές διασπορές προετοιμάζονται. Οι στερεές διασπορές διαμορφώνονται στις ταινίες με τη βοήθεια των κύβων. Το φάρμακο διαλύεται σε έναν κατάλληλο υγρό διαλύτη. Αυτή η λύση ενσωματώνεται στο λειωμένο μέταλλο polyols όπως η γλυκόλη πολυαιθυλενίου, που λαμβάνεται κάτω από 70 °C, χωρίς αφαίρεση του υγρού διαλύτη. Το επιλεγμένο διαλυτικό ή διαλυμένο φάρμακο μπορεί να μην είναι αναμίξιμο με το λειωμένο μέταλλο της γλυκόλης πολυαιθυλενίου. Η πολύμορφη μορφή του φαρμάκου που κατακρημνίζεται στη στερεά διασπορά μπορεί να επηρεαστεί από τον υγρό διαλύτη χρησιμοποιούμενο (9, 10).

Μέθοδος κυλίσματος. Στη μέθοδο κυλίσματος, μια λύση ή μια αναστολή που περιέχει το φάρμακο κυλιέται σε έναν μεταφορέα. Ο διαλύτης είναι κυρίως νερό και ένα μίγμα νερού και οινοπνεύματος. Η ταινία είναι ξηρά στους κυλίνδρους και έκοψε στο επιθυμητές μέγεθος και τις μορφές. Η ταινία γίνεται με την προετοιμασία μιας πρόμιξης και την προσθήκη του API, και η ταινία διαμορφώνεται στη συνέχεια (11). Η πρόμιξη ή η κύρια batch που περιέχει το film-forming πολυμερές σώμα, τον πολικό διαλύτη, και άλλα έκδοχα, εκτός από το API, προστίθεται στη δεξαμενή τροφών κύριος-batch. Ένα προκαθορισμένο ποσό της κύριας batch ελέγχεται και ταΐζεται μέσω μιας μετρώντας αντλίας και μιας βαλβίδας ελέγχου στους αναμίκτες. Το απαραίτητο ποσό του φαρμάκου προστίθεται στον επιθυμητό αναμίκτη μέσω ενός ανοίγματος. Μετά από να συνδυάσει το API με την κύρια batch για να παρέχει μια ομοιόμορφη μήτρα, η μήτρα ταΐζεται στο τηγάνι χρησιμοποιώντας τις μετρώντας αντλίες. Το πάχος της ταινίας ελέγχεται χρησιμοποιώντας έναν μετρώντας κύλινδρο. Η ταινία διαμορφώνεται τελικά στο υπόστρωμα και μεταφέρεται μέσω του κυλίνδρου υποστήριξης. Η υγρή ταινία είναι ξηρά χρησιμοποιώντας την ελεγχόμενη κατώτατη ξήρανση, κατά προτίμηση ελλείψει των εξωτερικής ρευμάτων αέρα ή της θερμότητας στην επιφάνεια της ταινίας.

Αξιολόγηση του ODF

Το ODF αξιολογείται από τις διάφορες παραμέτρους όπως το πάχος, οι μηχανικές ιδιότητες της ταινίας, που διπλώνει την αντοχή, περιεχόμενο δοκιμής/φαρμάκων καθώς επίσης και από τις μελέτες της σε σωλήνα αποσύνθεσης, της σε σωλήνα διάλυσης, της μορφολογίας επιφάνειας, και του γούστου (12, 13).

Πάχος. Το πάχος της λουρίδας μπορεί να μετρηθεί από ένα μικρόμετρο στις διαφορετικές θέσεις. Αυτή η μέτρηση είναι ουσιαστική να εξακριβώσει την ομοιομορφία στο πάχος της ταινίας δεδομένου ότι αυτό το πάχος συσχετίζεται άμεσα με την ακρίβεια της δόσης στη λουρίδα.

Μηχανικές ιδιότητες της ταινίας. Τα mechnical propertis είναι εκτατή δύναμη, επιμήκυνση ποσοστού, και ελαστικός συντελεστής.

Εκτατή δύναμη. Η εκτατή δύναμη είναι η μέγιστη πίεση που εφαρμόζεται σε ένα σημείο στο οποίο το δείγμα λουρίδων σπάζει. Υπολογίζεται από το εφαρμοσμένο φορτίο στη ρήξη που διαιρείται με το διατομικό τομέα της λουρίδας όπως δίνεται στην εξίσωση κατωτέρω:

Επιμήκυνση ποσοστού. Όταν η πίεση εφαρμόζεται, τα τεντώματα ταινιών δειγμάτων, και αυτή η πίεση αναφέρονται ως πίεση. Η πίεση είναι βασικά η παραμόρφωση της ταινίας που διαιρείται με την αρχική διάσταση του δείγματος. Δεδομένου ότι η plasticizer περιεκτικότητα σε αυξάνεται, η επιμήκυνση της ταινίας παρατηρείται.

Αντίσταση δακρυ'ων. Η αντίσταση δακρυ'ων μιας πλαστικής ταινίας είναι μια σύνθετη λειτουργία της τελευταίας αντίστασής της στη ρήξη. Ένα πολύ χαμηλό ποσοστό φόρτωσης 51 mm/min υιοθετείται. Έχει ως σκοπό να μετρήσει τη δύναμη για να αρχίσει λυσσασμένο. Η μέγιστη πίεση ή η δύναμη (που βρίσκεται συνήθως κοντά στην αρχή λυσσασμένου) που απαιτείται για να σχίσει το δείγμα καταγράφεται ως αντίσταση δακρυ'ων στα newtons.

Συντελεστής νεολαιών ή ελαστικός συντελεστής. Ο συντελεστής των νεολαιών ή ο ελαστικός συντελεστής είναι το μέτρο της ακαμψίας της ταινίας. Αντιπροσωπεύεται ως αναλογία της εφαρμοσμένης πίεσης που διαιρείται με την πίεση στην περιοχή της ελαστικής παραμόρφωσης:

Οι σκληρές και εύθραυστες λουρίδες καταδεικνύουν έναν υψηλό συντελεστή εκτατής δύναμης και των νεολαιών με τη λιγότερη επιμήκυνση ποσοστού.

Δίπλωμα της αντοχής. Το δίπλωμα της αντοχής καθορίζεται με το επαναλαμβανόμενο δίπλωμα της ταινίας στο ίδιο μέρος μέχρι τα σπασίματα ταινιών. Ο αριθμός χρόνων που η ταινία είναι διπλωμένη χωρίς σπάσιμο υπολογίζεται ως αξία αντοχής διπλώματος.

Δοκιμή/περιεκτικότητα σε φάρμακα. Η δοκιμή/η περιεκτικότητα σε φάρμακα καθορίζεται με οποιαδήποτε τυποποιημένη μέθοδο δοκιμής που περιγράφεται για το ιδιαίτερο API σε οποιεσδήποτε από την τυποποιημένη φαρμακοποιία.

Σε σωλήνα αποσύνθεση. Ο χρόνος αποσύνθεσης δίνει μια ένδειξη για τα χαρακτηριστικά αποσύνθεσης και τα χαρακτηριστικά διάλυσης της ταινίας. Για αυτήν την μελέτη, η ταινία, σύμφωνα με τις διαστάσεις που απαιτήθηκαν για την παράδοση δόσεων, τοποθετήθηκε σε ένα πλέγμα καλωδίων ανοξείδωτου που περιέχει 10 μιλ. του αποσταγμένου νερού. Ο χρόνος που απαιτήθηκε για την ταινία για να σπάσει σημειώθηκε ως σε σωλήνα χρόνος αποσύνθεσης.

Σε σωλήνα διάλυση. Οι σε σωλήνα μελέτες διάλυσης μπορούν να διεξαχθούν χρησιμοποιώντας τις τροποποιήσεις στις τυποποιημένες συσκευές καλαθιών ή κουπιών που περιγράφονται σε οποιεσδήποτε από τη φαρμακοποιία επειδή μια συμβατική συσκευή κουπιών μπορεί να οδηγήσει να επιπλεύσει της ταινίας. Το μέσο διάλυσης θα επιλεχτεί σύμφωνα με τους όρους νεροχυτών και την υψηλότερη δόση του API.

Μορφολογία επιφάνειας. Μια μελέτη της μορφολογίας επιφάνειας του ODF διεξάγεται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μικροσκόπησης περιβάλλον-ανίχνευση-ηλεκτρονίων. Η ομοιομορφία της ταινίας και η απουσία πόρων και ραβδώσεων δείχνουν την καλή ποιότητα του ODF.

Αξιολόγηση γούστου. Μια μελέτη αξιολόγησης γούστου μπορεί να διεξαχθεί χρησιμοποιώντας μια επιτροπή των ανθρώπινων εθελοντών. Το ODF πρέπει να κατέχει την επιθυμητές γλυκύτητα και τη γεύση αποδεκτές στον ασθενή. Οι σε σωλήνα μέθοδοι που χρησιμοποιούν τους αισθητήρες γούστου, μια ειδικά σχεδιασμένη συσκευή, και την απελευθέρωση φαρμάκων με τις τροποποιημένες pharmacopoeial μεθόδους χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό. Τα πειράματα που χρησιμοποιούν τις μετρήσεις ηλεκτρονικός-γλωσσών επίσης έχουν αναφερθεί για να διακρίνουν μεταξύ των επιπέδων γλυκύτητας στην γούστο-κάλυψη της διατύπωσης.

Κλινική και ρυθμιστική απαίτηση

Για να δείξει το bioequivalency ενός προϊόντος σε αυτό του υπάρχοντος προφορικού φαρμάκου, μια βραχυνμένη νέα εφαρμογή φαρμάκων απαιτείται. Οι σε σωλήνα μελέτες διάλυσης και η θεραπευτική ισοδυναμία εξετάζονται. Η συγκριτική βιοισοδυναμία μεταξύ μιας προφορικά αποσυνθέτοντας ταμπλέτας και ενός ODF μπορεί να αξιολογηθεί. Εάν το ODF εκθέτει ένα διαφορετικό φαρμακοκινητικό σχεδιάγραμμα στόχων έναντι του υπάρχοντος πωλημένου προϊόντος, το ODF θεωρείται νέα μορφή δόσης. Για μια νέα μορφή δόσης, μια νέα κλινική μελέτη απαιτείται. Μια νέα κλινική μελέτη προσφέρει το πλεονέκτημα τριών ετών αποκλειστικότητας μάρκετινγκ στο προϊόν. Οι προκλινικές μελέτες τοξικότητας δεν απαιτούνται εάν το μόριο είναι το ίδιο με αυτό του εγκεκριμένου προϊόντος. Η ασφάλεια, tolerability, και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αποτελεσματικότητας πρόκειται να καταδειχθούν σε τέτοιες δοκιμές. Η προφορική δοκιμή mucosa-ενόχλησης πραγματοποιείται και στα ζωικά πρότυπα και στους ανθρώπους. Η σακούλα χάμστερ-μάγουλων είναι το πιό κατάλληλο πρότυπο για την πρόβλεψη των κριτηρίων ενόχλησης πρίν εξετάζει στους ανθρώπους (12).

Συμπέρασμα

Το ODFs είναι μια πιθανή εναλλακτική μορφή δόσης αποσυνθέτοντας στις προφορικά ταμπλέτες. Αυτές οι ταινίες προσφέρουν τα οφέλη της ευχάριστης mouthfeel και γρήγορης αποσύνθεσης στο στόμα. Η διαλυτική ρίψη, η εξώθηση καυτός-λειωμένων μετάλλων, η ημισταθερή ρίψη, η εξώθηση στερεός-διασποράς, και το κύλισμα είναι σημαντικές μέθοδοι κατασκευής για να παραγάγουν αυτές τις ταινίες.

Το Renuka Mishra* είναι βοηθός καθηγητής, και Avani Amin είναι καθηγητής στο τμήμα φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικής τεχνολογίας, το ίδρυμα φαρμακείου, πανεπιστήμιο Nirma, Ahmedabad, Gujarat, Ινδία, sarkhej-Gandhinagar εθνική οδός, Ahmedabad, Gujarat, Ινδία, το renukasharma81@rediffmail.com

*To που όλη η αλληλογραφία πρέπει να ρωτηθεί.

Αναφορές

1. S. Borsadia, Δ. O'Halloran, και J.L. Osborne, τεχνολογία Αντιπροσωπείας φαρμάκων. 3 (3), 63-66 (2003).

2. Τ. Ghosh και W.Pfister, «ενδοστοματικά συστήματα παράδοσης: Μια επισκόπηση, μια παρούσα κατάσταση και μελλοντικές τάσεις,» στην παράδοση φαρμάκων στη στοματική κοιλότητα: Μόρια στην αγορά, Τ. Ghosh και W. Pfister, EDS. (Taylor & Francis, Φλώριδα, Τύπος κέντρου ανίχνευσης και ελέγχου, 2005), Σ. 1-34.

3. Σ. V. Arnum, «κατασκευή δόσης μεταφοράς στερεά,» Pharm. Technol. 30 (6), 44-52 (2006).

4. Ρ. Mishra και Α. Amin, Pharm. Technol. ΕΥΡ. 19 (10), 35-39 (2007).

5. Μ. Repka και λοιποί, «καυτή εξώθηση λειωμένων μετάλλων,» στην εγκυκλοπαίδεια της φαρμακευτικής τεχνολογίας, J. Swarbrick και J. Boylan, EDS. (Α.Ε. του Marcel Dekker, Νέα Υόρκη, εντάσεις 2, 2$α έκδοση, 2002), Σ. 1488-1504.

6. M.A. Repka και J.W. McGinity, Pharm. Dev. Technol. 6 (3), 297-304 (2001).

7. Μ. Repka και J.W. McGinity, J. Controlled Release 76 (3), 341-351 (2001).

8. J. Breitenbach, ΕΥΡ. J. Pharm. Biopharm. 54 (2), 107-117 (2002).

9. Α. Arya και λοιποί, INT. J. τεχνολογία Χημ. Έρευνα 2 (1), 578-583 (2010).

10. Gole και λοιποί, «φαρμακευτικό είδος και άλλες μορφές δόσης,» αμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας 5648093, τον Ιούλιο του 1997.

11. R.K. Yang και λοιποί, «λεπτή ταινία με τα μη-μόνα αθροίζοντας ομοιόμορφα συστήματα παράδοσης ετερογένειας και φαρμάκων έκανε απ' αυτό,» αίτηση αμερικανικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας 20080226695.

12. Ρ. Mishra και Α. Amin, Pharm. Technol. 33 (2), 48-56 (2009).

13. R.P. Dixit, S.P. Puthli, J. Controlled Release 139 (2), 94-107 (2009).